De grote dag

Vandaag de dag dat we eindelijk aan de start konden staan in Valkenburg.

Bert en Marianne (en zus en zwager) stonden om 10:00 aan de start. We gaan de blauwe route doen! De Kastelen route. Met frisse moed zijn we begonnen. We waren nog geen 200 mtr onderweg en misten al een pijl. We dachten blauwe pijlen te volgen, maar ze waren oranje met zwart. 
Gelukkig na een tijdje kregen we het door en ging het goed, op een paar missertjes na. Onderweg hier en daar wat flinke klimmetjes gehad. 
Meestal moest Bert tijdens de training mij er doorheen helpen bij tegenwind. Niet mijn ding. Maar dankzij zijn aanmoediging kon ik doortrappen. Nu was het omgekeerd en moest Bert aangemoedigd worden. Niet alle klimmetjes zijn gelukt, maar de meeste wel! De Cauberg hebben we het eerste stuk gelopen en het laatste stuk gefietst. Wow, wat een klim was dat! 
Maar na 51 km mogen we trots zijn en Bert zeker! Je zal het maar hebben, Parkinson en dan even dit doen! Petje af! En als iemand heel trots mag zijn op zichzelf dan is dat Bert.

en laten we Piet ook niet vergeten. 
Zij begonnen een uur later als ons. We hebben elkaar niet gezien, maar wel contact gehouden. 
Piet heeft samen met familie toch ook een mooi ronde gefietst en ook op hem uiteraard super trots! 

en namens ons allen dank je wel voor iedereen die een donatie heeft gedaan! 
HELP PARKINSON DE WERELD UIT!!!