Papa heeft Parkinson. Dat bericht kregen wij in 2019. Geen idee wat dat betekende, dus de schrik was groot. Gelijk inlezen, met elkaar in gesprek en langzaam leerden we meer over de ziekte. Een proces van afwachten, acceptatie, verdriet en ook blijdschap. Leren leven met Parkinson. Dankbaarheid voor alles wat wel is en kan. Fijne hulp om ons heen en vooral mooi om te zien hoe onze vader weer zijn ondernemerschap inzette: het oprichten van een Parkinson ontmoetingsplek in Elburg, een boks club, media aandacht. Super trots op onze vader, en onze moeder! Want Parkinson heb je dus niet alleen. Wij gaan fietsen voor Parkinson! Broer, twee zussen en dus onze vader. Om geld in te zamelen voor meer onderzoek naar en support voor Parkinson. Jij helpt ons toch ook mee?