Al tientallen jaren kampte ik met allerlei klachten. Druk met gezin, werk en vrijwilligerswerk binnen kerk en landelijk kinderwerk, ploeterde ik voort. Na een burn-out (nu verklaarbaar) werd het elk jaar zwaarder om het vrijwilligerswerk voort te zetten en moest ik steeds meer taken één voor één gaan neerleggen.
Toen in 2018 de diagnose ziekte van Parkinson kwam was er opluchting, omdat nu duidelijk was waar alle klachten vandaan kwamen. We hebben er even een traan om gelaten…en weer door, omdat we wisten God is erbij! Pluk de dag werd ons motto!

Intensief bewegen verbetert de hersenfuncties doordat het compensatievermogen gestimuleerd wordt. Hierdoor kunnen symptomen stabiliseren/verminderen. Dus ook al gaat het ziekteproces door, omdat er nog steeds geen geneesmiddel gevonden is, stilzitten was voor mij geen optie. Sporten werd een ‘medicijn’, naast mijn andere medicatie.
Na vierentwintig jaar werkzaam te zijn geweest bij het DC van Jumbo Supermarkten, brak ook daar de tijd aan dat ik mijn werkzaamheden moest opgeven. Sinds anderhalf jaar bestaat mijn dagelijkse werk uit nog intensiever en frequenter sporten om onder de omstandigheden zo ‘gezond’ mogelijk te blijven. Dat doe ik o.a. door met veel plezier te fietsen.

Parkinson(isme) is een invaliderende, progressieve ziekte en Bike4Parkinson heeft als doel om de zorg voor mensen met Parkinson(isme) en hun kwaliteit van leven te verbeteren. Uiteindelijk hoop ik dat er voor de volgende generaties een geneesmiddel komt om deze ziekte de grond in te trappen.
Daar is veel geld voor nodig...en JOUW HULP!
Ik ga, samen met anderen, de uitdaging aan om tijdens B4P de kilometers te trotseren in het Limburgs heuvellandschap.
Wil jij helpen, door te zorgen dat elke zweetdruppel niet voor ‘niks’ is gefietst?!