Ik ga door. Voor mezelf, voor anderen.

Twee jaar geleden viel ineens alles op z'n plek. Na jaren tobben met vage klachten kreeg ik 2 dagen na mijn 55ste verjaardag te horen dat ik Parkinson heb.
Daar had ik helemaal geen tijd voor. Ik heb een gezin, een baan, plannen voor nu en de toekomst. Kortom: een gewoon leven. 
Na de eerste schrik bedacht ik me dat ik maar één mogelijkheid heb: doorgaan en er het beste van maken. Alles aanpakken dat de kwaliteit van mijn leven, en daarmee ook dat van en met de mensen om mij heen, zo veel en zo lang mogelijk in topconditie houdt.

Het helpt enorm dat ik daar zelf iets aan kan doen. Ook al weet ik dat de Parkinson progressief is; heel veel bewegen helpt mij om soepel, sterk en fit te blijven. Bovendien word ik daar mentaal gezien een stuk zonniger van en heb ik door al mijn nieuwe activiteiten heel veel nieuwe lieve en interessante mensen leren kennen.

Naast alle inspanningen die ik zelf onderneem zijn 2 zaken voor mij superbelangrijk: onderzoek naar oplossingen voor deze ziekte en betrouwbare en toegankelijke informatie over alles wat er mee te maken heeft. Precies dààrvoor halen we met deze Bike4Parkinson hopelijk zo veel mogelijk geld op. Ik doe op 7 september het fietswerk. Doe jij een letterlijke duit in de zak?